تحلیل ساختاری پهنه گسلی کاشان در بخش مرکزی پهنه ارومیه-دختر، جنوب کاشان
کد مقاله : 1095-TSG7
نویسندگان:
سیما ناقه *1، میثم تدین2، علیرضا ندیمی2، همایون صفایی2
1زمین شناسی دانشگاه اصفهان، اصفهان ایران
2زمین شناسی دانشگاه اصفهان ، اصفهان ایران
چکیده مقاله:
پهنه گسلی کاشان در 30 کیلومتری جنوب شرق شهر کاشان با امتداد شمال غربی-جنوب شرقی و درازای 80 کیلومتر در بخش میانی پهنه ماگمایی ارومیه-دختر گسترش یافته است. این پهنه گسلی واحدهای آتشفشانی ائوسن، توده های نفوذی و کربناته الیگومیوسن، واحدهای رسوبی میوسن وکواترنری را قطع کرده است. در این پژوهش با استفاده از تلفیق پردازش داده های رقومی ماهواره ای، داده‌های ژئوفیزیک هوایی و برداشت میدانی ساختارها به بازسازی تنش دیرین و تحلیل تکامل ساختاری پهنه گسلی کاشان پرداخته شده است. حاصل مطالعات دورسنجی شناسایی 18 گسل اصلی با طول بیش از 10 کیلومتر به همراه ده‌ها گسل فرعی می‌باشد. خطواره‌های گسلی پنج راستای اصلی را نشان می‌دهند که تطابق بسیار خوبی با داده های ساختاری صحرایی دارند. با پردازش داده‌های ژئوفیزیک هوایی، ناپیوستگی های پی سنگ مغناطیسی و سمت شیب آنها تعیین گردید که غالبا با وضعیت گسل های اصلی سطحی منطبق می‌باشند. داده های ساختاری برداشت شده نشانگر راستای 115 درجه و سازوکار فشاری-برشی راستگرد برای گسل اصلی کاشان به عنوان پهنه اصلی گسلی در منطقه است. نتایج حاصل از برگردان تنش دیرین نشانگر یک جهت اصلی تنش بیشینه فشاری با راستای شمال شرقی-جنوب غربی (بعد از ائوسن)، یک فاز کششی با راستای شمال شرقی-جنوب غربی (در بازه زمانی الیگوسن بالایی تا میوسن ابتدایی) و نهایتا یک تنش بیشینه فشاری با راستای تقریبا شمالی-جنوبی (بعد از میوسن میانی-بالایی) برای منطقه می‌باشد. شایان ذکر است انطباق خوب کهلرزه های ثبت شده با راستای پهنه گسلی کاشان حکایت از فعال بودن آن از نظر لرزه زایی دارد.
کلیدواژه ها:
کلیدواژه‌ها: پهنه گسلی کاشان، سازوکار فشاری- برشی راستگرد، پهنه ارومیه- دختر، تنش دیرینه.
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است