بررسی فعالیتهای نئوتکتونیکی در منطقه خلخال با تکیه بر شواهد زمین شناسی و زمین ریخت شناسی
کد مقاله : 1060-TSG7 (R1)
نویسندگان:
محمد فدائیان *1، پریسا نورباقری2
1گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه پیام نور مرکز اردبیل
2مسئول آموزش، دانشگاه پیام نور، مرکز اردبیل
چکیده مقاله:
منطقه مورد مطالعه در شمال غرب ایران و در بخشی از رشته کوههای البرز غربی قراردارد. این منطقه بخش بزرگی از رشته کوههای تالش در غرب دریای خزر را دربر میگیرد. این رشته کوه به عنوان یک واحد تکتونیکی در غرب دریای خزرگسترش داشته و توسط گسل راستالغز تالش شکسته شده و بطرف شمال غرب منحرف شده است. بخش عمده منطقه از سنگهای دگرگونی پالئوزوئیک تشکیل شده است. این سنگها در برخی نقاط توسط سنگهای رسوبی متعلق به دوره های مزوزوئیک، سنوزوئیک و دوران چهارم پوشیده شده است. از شواهد و دلایل وجود فعالیت های نئوتکتونیکی منطقه میتوان به وجود گسل های فعال در منطقه مانند گسل تالش، فیروزآباد- مجدر، هشتجین، نیکی، خمس و امام رود و همچنین وقوع زمین لرزه های متعدد در منطقه تالش، وفور چشمه های آبگرم استثنایی در منطقه، وجود گسلها و چین خوردگیهای جوان و نیز اندازه گیری شاخص های ریخت شناسی منطقه مانند شاخص شیب رود که بین 200 تا 890 متغیر می باشد، درصد های کم تا متوسط شاخص مسطح شدگی پیشانی کوهستان و نزدیک به یک بودن شاخص پیچ و خم پیشانی کوهستان، اشاره نمود. بنابراین بررسی و مطالعه این شاخص ها و همچنین مطالعات صحرایی روی ساختارهای زمین شناسی منطقه نشان می دهد که این منطقه در حال حاضر نیز از نظر تکتونیکی فعال است ولی این فعالیت در تمام بخشهای منطقه یکسان نیست.
کلیدواژه ها:
نئوتکتونیک، تالش، زمین ریخت شناسی، ساختارهای زمین شناسی
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است