بررسی تغییرات پارامترهای لرزه خیزی در منطقه زاگرس ساده چین خورده حدفاصل گسلهای کازرون-برازجان و سروستان
کد مقاله : 1038-TSG7 (R2)
نویسندگان:
حمیده صحرائی *1، سید احمد علوی2، محسن احتشامی معین آبادی3
1شرکت مهندسی مشاور پاراب فارس
2استاد، دانشگاه شهید بهشتی
3استادیار دانشگاه شهید بهشتی
چکیده مقاله:
در این تحقیق به بررسی تغییرات پارامترهای لرزه خیزی در منطقه زاگرس ساده چین خورده حدفاصل گسلهای کازرون و سروستان پرداخته شده است. بزرگی زلزله ها در منطقه بین 0.5تا 6.3 ریشتر متغیر بوده و بیشترین فراوانی مربوط به زلزله های 3 تا 3.5 ریشتر می باشد. برای به دست آوردن مقادیر a , b از مدل گوتنبرگ ریشتر استفاده شده و بدین منظور منطقه مورد مطالعه با توجه به پراکندگی چشمه های لرزه زا یعنی گسل های فعال در عصر حاضر و پراکندگی زمین لرزه ها به شبکه های با ابعاد 50 در50 متر و همپوشانی 20 متر تقسیم بندی شده و نقشه های تغییرات a و b رسم گردیده است.
تغییرات a در محدوده از 2.612 تا 9.757 متغییر است. بیشترین تغییرات a در قسمت غربی و جنوب شرقی منطقه بوده که نشاندهنده تعداد بیشتر زلزله ها و بزرگی کمتر آنها در این ناحیه است.
تغییرات b در منطقه از 0.440 تا 2.009 می باشد. بیشترین مقدار b در قسمت غربی و جنوب شرقی منطقه اتفاق افتاده است که نشاندهنده وجود زلزله های کوچکتر اتفاق افتاده در این قسمتها و تعداد بیشتر آنهاست.
مقایسه نقشه های a و b منطقه مورد مطالعه نشاندهنده الگویی یکسان در مقادیر a و b‌ می باشد. در این نقشه ها بیشترین مقادیر متعلق به بخش غربی و جنوب شرقی منطقه است که نشان دهنده تنش کمتر در این نقاط نسبت به دیگر قسمت های محدوده و تعداد زلزله های زیاد با بزرگی کم در این بخش ها است.
کلیدواژه ها:
لرزه خیزی، گوتنبرگ-ریشتر
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است